Ik ben geen blogger. Niet dat ik niks te melden heb, maar in elk geval niet op regelmatige basis. Gewoon, alleen als zich iets voordoet. Of als ik teveel tijd heb. Dan ga ik er voor zitten. Een stukje schrijven over een mislukt experiment, of een experiment dat dreigt te slagen.
Of over een project, of verrassende voorvallen in het atelier. Nieuwe plannen, oude dromen. Herinneringen, ook leuk. Ze zullen vast voorbij komen. Ik ga mijn best doen. De eerste blogpoging is al achter de rug, het voornemen om te bloggen. Op mijn manier. Bij deze :).
Oh ja. Dit is Snickers, die hier op mijn schoot hangt. Cursisten zien hem wel eens op het binnenterrein rondlopen. Het bakbeest van 65 kilo. En dan leg ik altijd uit dat het eigenlijk een schoothondje is. Wellicht kan niemand zich daar iets bij voorstellen. Nu wel. Hoop ik.
